John Primer & The Real Deal Blues Ban (US) Support act: Blue Riot Combo (B) Move2Blues (MOD) Hasselt (17-03-2022) report: Marcel & photo credits: Freddie info club: Move2Blues info artists: John Primer & The Real Deal Blues Band - Blue Riot Combo © Rootsville 2022

Na lange maanden konden de bluesliefhebbers terug terecht in de MOD in Hasselt. Door lockdown en andere Corona-perikelen, was de Lumburgse muziektempel een hele tijd gesloten geweest. Pad in de korf voor de mannen van Move2Blues die daardoor een aantal concerten dienden af te zeggen. Echter, werd er een meer constructievere oplossing gevonden en de 2 voorziene concerten werden verlegd naar andere data, waardoor we twee avonden een dubbelconcert gepresenteerd krijgen. Wijlen dus richting jeneverstad om wat blues mee te pikken, en hoe !!

Het was alvast een fijn weerzien met tal van vrienden die we een tijd niet meer hadden gezien en iedereen zag de avond volledig zitten. Er werd vroeger begonnen en stipt op tijd werd het startsein gegeven met Blue Riot Combo. Dit Belgisch viertal bestaande uit Werner Braito op harmonica, Bart Jult en Bart Mulders op gitaar en last but not least, gouwe ouwe Hoboken Slim aka Serge Roegiest aan de drums, vergt al lang geen introductie meer en is ondertussen een vaste waarde geworden in het Belgische bluescircuit. Ze brengen onversneden Chicago blues, zonder poespas, strak en recht voor de raap. Steeds een goede keuze aan bekende en minder bekende songs die de geest van de oude meesters doet herleven. Altijd leuk om horen deze boys.

Gezien het vroege uur, was de grote massa nog niet komen opdagen, maar het klein zaaltje was toch aangenaam gevuld toen “Be Careful What You Do’ door de boxen knalde, gevolgd door ‘Sit Down Baby’ en ‘Wild Cat Tamer’. Een song geschreven door Tarheel Slim. Om maar te zeggen dat deze laatste niet een echt voor de hand liggende cover is. Hoboken Slim was goed bij stem vanavond en de rest van de band liet horen hoe goed ze op elkaar zijn ingespeeld, met goed gitaarwerk van de “Two Barts” en alweer een goed spelende Werner Braito. De aanwezigen waren duidelijk aan het genieten van deze “old school” blues. ‘Bright Light Big City’  van Jimmy Reed en ‘My Babe’ van van Little Walter, waren dan weer twee alom gekende songs. Wat echter niet kon gezegd worden van bv ‘Number 9 Train’ van alweer Tarheel Slim. Leuke ontdekking . Afsluiten deed ons viertal met ‘ 40 Days And 40 Nights’ van de alom gekende Muddy Waters. Dit was alvast een zeer leuk begin van de avond.

Na te hebben genoten van een welverdiende pauze was het tijd voor de hoofdact van de avond en daarvoor was niemand minder dan John Primer uitgenodigd. Deze was natuurlijk niet alleen gekoimen en hij had zijn voltallige Real Deal Bluesband meegebracht en dat zijn Steve Bell op harmonica, Lenny Media aan de drums en Darryl Wright op bas. Gene kattenpis hé mannekes !

Deze sympathieke Chicago bluesman heeft zo’n enorme staat van dienst dat hij eigenlijk geen nadere introductie behoeft, waardoor het heden ten dage bijna onmogelijk is om over Chicago Blues te praten zonder John Primer op te roepen! Primer, geboren in 1945 in Camden - Mississippi, verhuisde op 18-jarige leeftijd naar de Windy City om een briljante carrière als muzikant te beginnen. Doordrenkt met de blues van Jimmy Reed, Howlin 'Wolf, Elmore James en B.B. King, maakte hij snel naam aan de West Side. In 1979 werd hij gerekruteerd door Willie Dixon, om toen deel uit te maken van de laatste groep van Muddy Waters. Na het overlijden van deze laatste zal John Primer 13 jaar de vaste gitarist zijn van Magic Slim & The Teardrops.

Vervolgens besluit hij definitief uit de schaduw van zijn mentor te treden om een solocarrière te beginnen, onderbroken door talloze albums van uitstekende kwaliteit. En die kwaliteit kwam hij nu in Hasselt ten gehore brengen. Daarvoor was ondertussen het cafeetje goed volgelopen en kon Danny stipt op tijd aankondigen dat John twee sets van een uur zou spelen en daar waren wij allemaal verlekkerd op.

Pure Chicago blues van de bovenste plank werd onmiddellijk op de aanwezigen losgelaten met ‘Keep-A-Driving’, ‘Left me With A Broken Heart’ en ‘You’re The One’. Hopla, van een binnenkomer gesproken, dat kon tellen. John’s gitaarspel is bijlange nog niet vastgeroest en toen hij een snaar afspeelde , stond harmonicawonder Steve Bell klaar om even de fakkel over te nemen. De hele avond lang liet de man zien wat voor een talent hij is op de Mississippi saxofoon. Hierbij wil ik ook het strakke drumwerk van Lenny en de fijne baslijnen van Darryl zeker niet vergeten, want zij hielden het ritme zo strak als een gespannen ijzerdraad.

‘Na ‘Mannish Boy’ haalde John de slide boven voor onder andere, een wel heel knappe versie van ‘Can’t Be Satisfied’ van diezelfde Muddy Waters. Het eerste rustpunt in de gig kwam er met Tony Joe White’s ‘Rainy Night In Georgia’ en daar waren we wel aan toe , aan deze korte adempauze. Met ‘Talk To Your Daughter’ sloot de band het eerste gedeelte van hun optreden af. Wij namen tijd om een frisse pint te drinken en John nam tijd om een praatje te maken met de fans en de obligate cd’s te verkopen.

Na de pauze begon John met twee nummers enkel begeleid door Lenny Media met onder andere ‘Gamblin’ Blues’. Nadien vervoegden Steve en Darryl de band en schakelde het viertal een versnelling hoger met ‘Before You Accuse Me’, John Lee’s ‘Hoochie Coochie Man’ en ‘I’m Ready’. Het niveau bleef hoog en de aanwezigen genoten zichtbaar van de drive die zich afspeelde op het podium. Met ‘Feel Like Going Home’, ‘Sugar Sweet’ en ‘Bad Avenue’ werd stilaan het einde van het optreden in zicht. De avond werd afgesloten met een stevige ‘Mojo Working’ dat door de aanwezigen duchtig werd meegebruld.

Geen bissers deze keer maar niemand die daar om maalde , want iedereen had meer dan genoten deze avond. Merci Move2Blues voor de alweer fijne avond. Wij trokken dan stilaan richting “de Vloanders” want er dienden nog wat kilomters te worden afgemaald alvorens in ons bed te kunnen kruipen. Mijn volgende afspraak met John Primer is aanstaande maandag in de Banana Peel. Ik zou zeggen “be there”, maar jammer voor u, is het ondertussen compleet uitverkocht. Het leven is aan de rappe gasten....

C U  !!!

Marcel